Ηλεκτροκίνηση: Δημόσιοι ή οικιακοί φορτιστές;
Της Σταυρούλας – Ζωής Βλαχοπούλου
Το σχέδιο των ειδικών για τους σταθμούς φόρτισης των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αλλάζει. Η εικόνα για διάσπαρτα σημεία φόρτισης αντικαθίσταται από τους φορτιστές που θα βρίσκονται στα σπίτια.
Ειδικότερα, η Γερμανία, η οποία σχεδίαζε να διαθέτει ένα εκατομμύριο δημόσιους σταθμούς φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων έως το 2030, αλλάζει πορεία. Προς το παρόν, διαθέτει περίπου 85.000 δημόσια προσβάσιμους σταθμούς φόρτισης, με σχεδόν το ένα πέμπτο από αυτούς να χαρακτηρίζεται ως σημεία ταχείας φόρτισης. Εντούτοις, οι οδηγοί στη χώρα φαίνεται να προτιμούν τις ιδιωτικές εγκαταστάσεις, με περίπου 10 ιδιωτικούς φορτιστές για κάθε δημόσιο σημείο σύνδεσης.
Ο παραπάνω αρχικός στόχος συμπεριλήφθηκε στη συνθήκη του κυβερνητικού συνασπισμού το 2021, υπό την επιρροή των πιέσεων της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ωστόσο, οι ειδικοί ισχυρίζονται τώρα ότι ο στόχος αυτός είναι τεχνολογικά ξεπερασμένος, καθώς αγνοεί την γρήγορη εξέλιξη της τεχνολογίας τόσο των οχημάτων, όσο και των σταθμών φόρτισης.
Ο στόχος αυτός βασίστηκε σε μια μελέτη του 2020 στην οποία συμμετείχαν διάφοροι ενδιαφερόμενοι από την αυτοκινητοβιομηχανία, τον ενεργειακό τομέα, την επιστήμη και την πολιτική. Αναλυτές του τομέα αυτού εκτιμούν ότι η Γερμανία θα χρειαστεί περίπου 450.000 σημεία φόρτισης μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Μια άλλη μελέτη που διεξήχθη το 2020 παρουσίασε ότι η Γερμανία θα χρειαστεί πιθανότατα μεταξύ 440.000 και 843.000 δημόσιων σημείων φόρτισης, με τον ανώτερο αριθμό να επιτυγχάνεται μόνο εάν η ιδιωτική υιοθέτηση των ηλεκτρικών φορτιστών είναι αργή.
Η κατάσταση στη Γερμανία εξάπτει το ενδιαφέρον και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς οι δημόσιοι φορτιστές, έστω και αν δεν προτιμούνται από όλους, είναι απαραίτητοι σε ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να εγκαταστήσουν οικιακούς φορτιστές.
Όσον αφορά την Ελλάδα, βέβαια, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, κυρίως ως προς τον τρόπο που έχουν δομηθεί οι πόλεις μας, και πολύ περισσότερο η Αθήνα. Για να προχωρήσει η ηλεκτροκίνηση στην Ελλάδα χρειάζεται, σαφώς, η ανάπτυξη του δικτύου δημόσιων φορτιστών. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να γίνουν όλες οι κατάλληλες κινήσεις ώστε να διευκολυνθεί και η εγκατάσταση οικιακών φορτιστών, όπου αυτό είναι δυνατό, αλλά και να ενισχυθεί οικονομικά η αγορά τους.
Κάθε χώρα σύμφωνα με την οικονομία και τις προτιμήσεις της θα πρέπει να κινηθεί με δημόσιους ή και με οικιακούς φορτιστές. Ουσιαστικά, τα σημεία φόρτισης θα αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης τα επόμενα χρόνια.
